‘Dit kan alleen mij gebeuren, ongelooflijk’, meldt Rob Zorn op z’n Facebookpagina. Het draait allemaal om de geplande operatie die Rob vandaag zou ondergaan. Twee weken geleden is Rob naar de pijnpoli gegaan waar ze een zenuwlokkade gezet hebben. De pijn in z’n benen was daarmee weg, alleen in de rug waar de vernauwing zit voelde hij het erger, maar dat was redelijk te overzien.
‘Maar goed, één week na de spuit op de pijnpoli belt het ziekenhuis: Meneer Zorn, we zouden plek hebben voor 7 december. Ik dacht pffff dat is al maandag, maar goed oké graag. Ik leg de zuster uit dat ik die week ervoor op de pijnpoli ben geweest en dat de pijn in de benen weg is. Ik heb zelfs gelijk dezelfde dag al 2 kilometer gelopen en de dag erna ook,. Ik kon ook weer kon fietsen enz enz, waarop ze zegt: ja, u moet toch geopereerd worden. Ik denk, nou ja zij zal ‘t weten, ja toch’, stelt Rob.
Vanochtend was het zover. Nou goed ik ging met brandweerhelm de trappen op naar 6 hoog. Kom daar aan met tong die nog in de gang lag. De zuster praat al terwijl ik nog steeds naar adem lig te snakken. Nou goed, Robje ingeschreven, half uur voor de operatie kreeg ik nog speciaal een goede morfinepil die eigenlijk nu ik op de bank zit pas gaat werken Ik had het al uitgelegd, benen top en goed. Nu vanmorgen alles klaar, met bed in de lift geweest en ik sta op een gegeven moment al in de o.k. Daar komt al de anesthesist. Oké meneer we gaan toch algehele narcose doen. Dokter de Boer komt er ook bij en vraagt.. meneer Zorn hoe gaat het. Ik zeg ja goed. Vorige week pijnpoli en de benen zijn pijnvrij, de rug iets meer pijn maar kan weer lopen en fietsen, kortom hetzelfde wat ik de zuster al zei die belde of ik de 7de kon voor de operatie. Nou zegt de Boer heel verbaasd, uw benen pijnvrij, dat is top, maar dan kunnen we beter kijken hoe dit eerst gaat verlopen, want eigenlijk kan ik het voor u ook weer alleen erger maken, conclusie, geen operatie vandaag. Dus waar is het feestje….vraagt Rob zich af.
